معنی غضب راندن در لغت نامه دهخدا

خشم گرفتن. غضب کردن. خشم آوردن. غضبناک شدن. رجوع به غضب شود

معنی غضب راندن در فرهنگ لغت هوشیار

غضب کردن: دپستنیدن خشم گرفتن تفسیدن تفس کردن من با آن گوهر بزرگ ابدی لا یزالی تفس کردم و تندی خشم گرفتن غضب کردن خشمگین شدن

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

خشم و تندی نشان دادن بر او

(دُ دَ)

غرض رانی. غرض ورزیدن. باغرض بودن. سود خود جستن و دشمنی و کینه داشتن باکسی. به کار بردن غرض در کارها. رجوع به غرض شود

(دَ رَ / رِ دَ)

به غلط سخن گفتن:
کجا پیش پیرای پیر کهن
غلط رانده بود از درستی سخن.
نظامی.
بی غلط راندن اجتهادی نیست
بر غلط خواندن اعتمادی نیست.
نظامی

خنجیدن پس راندن

غرض ورزیدن

بغلط سخن گفتن خطا گفتن